DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

Daha Kur’an Ne Desin!..
Ey insan! Yaşıyorken, hem de Kur’ân çağında;
Çırpınıp duruyorsun, cehalet batağında.
Kalbin katı… Gözün kör.. Başın kibir dağında,
Kur’ân sana gel diyor, bak bendedir adresin.
Ey eşref-i mahlûkat, DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

Özgürce seçmen için, iki yoldan birini;
Apaçık bildiriyor, bütün âyetlerini,
Ya peygamber, Ya şeytan… seç diyor rehberini;
Öyle seç ki; sırattan rüzgar gibi gecesin,
İlle şeytan diyorsan, DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

Ya cennet bahçesidir, ya ateştir o mezar,
Mekân var mı dünyada, öyle derin, öyle dar?
Hiçbir şey yakın değil, insana ölüm kadar,
Diyor ki; hesabı var, aldığın her nefesin;
Mezarlar konuşurken, DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

Malın, mülkün, şöhretin, dünyada herşeyin var;
Ya dünyadan Rabb’ine, götürecek neyin var?
Bana yeter diyorsan, şu üç günlük itibar:
Bir dördüncü gün var ki; çok çetindir bilesin,
Bunlar masal diyorsan… DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

Âyet diyor ki; eğer, dağa inseydi Kur’ân;
Paramparça olurdu,..Dağ Allah korkusundan.
Hangi insan durup da, ibret almaz ki bundan?
Sen ki, bir dağ yanında, ne kadar da cücesin,
Haddini bilmen için, DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

O münezzeh ruhundan, ruh vermekle insana;
Erişilmez bir şeref, bahşetti Allah sana,
Ne kadar sevdiğini, buradan anlaşsana!
Sen ki; taparcasına, kendine kul kölesin,
Nefsini put yapana, DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

Bir gün var ki; çok yakın, dağların yürüdüğü,
Göklerin, güneşleri önünde sürüdüğü,
Kâinatı toz duman, dehşetin bürüdüğü;
Kıyamet senaryosu, oyun değil bilesin;
Hâlâ ürpermiyorsan, DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

O büyük mahkemede, bütün diller susacak;
Konuşacak bu defa, göz, kulak, el, kol, bacak.
Uzuvlar birer birer, haramları kusacak;
Açılacak önünde, defterleri herkesin;
Kendine gelmen için, DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

O gün buyruk verenler, buyruğa baş eğecek,
Cehennem öfkesinden, köpürüp kükreyecek,
Ve doldun mu dedikçe, daha yok mu diyecek;
Yandıkça o deriler, değişecek bilesin ;
Hâlâ secde yok ise, DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..

Gör ki, Dünya sırtında, nice insan taşıyor;
Kimi yaşarken ölmüş, kimi ölmüş yaşıyor.
Kimi Arş-ı Âlâ’ya, dolu dizgin koşuyor;
Diyor ki; işte cennet, gayret et ki giresin;
Ey! en şerefli varlık… DAHA KUR’ÂN NE DESİN!..